มีทั้งเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย
เห็นด้วย ในแง่การประเมินไม่มีลอบบี้ เป็นการพัฒนาสถานศึกษาให้มีการพัฒนาด้านต่างๆ เปิดโลกทัศน์ให้กับครูและบุคลากรทางการศึกษาภายในสถานศึกษาให้ได้รับประสบการณ์ที่จะนำมาพัฒนาตนเอง คิดสร้างสรรค์พัฒนาให้สถานศึกษาทัดเทียมหรือได้ตามเกณฑ์การประเมิน แขกหรือผู้ใหญ่เข้าโรงเรียนบ่อยโรงเรียนจะได้พัฒนาด้านภูมิทัศน์(ผักชีโรยหน้า)หากผู้ใหญ่ในกระทรวงมาเยี่ยมอาจได้งบประมาณมาพัฒนาโรงเรียนมากขึ้น

ไม่เห็นด้วย ในแง่เกณฑ์ประเมินบางเกณฑ์ไม่มีความเป็นธรรมในการตัดสิน โดยเฉพาะการนำคะแนนโอเน็ตมาตัดสิน ขัดแย้งกับธรรมชาติของมนุษย์ย่อมมีคนเก่ง ปานกลาง และอ่อน การที่จะเอาคะแนนโอเน็ตมาตัดสินว่าโรงเรียนไหนดี ผ่านเกณฑ์มาตรฐาน ย่อมไม่เป็นธรรมต่อโรงเรียนที่ห่างไกล ขนาดเล็ก และเด็กนักเรียน จะแข่งขันกับโรงเรียนขนาดใหญ่ เด็กมีความพร้อมได้อย่างไร จะยุติธรรมมากขึ้นหากใช้เกณฑ์คือวัดไอคิวเด็กแต่ละปีว่าเพิ่มขึ้นมากน้อยเท่าไหร่ ซึ่งเป็นไปไม่ได้เพราะปัจจัยต่างๆ ที่มีผลต่อการเรียนรู้ของเด็กมีมากมายทั้งครอบครัว สิ่งแวดล้อม และ ฯลฯ ยากที่จะทำให้โรงเรียนทุกโรงเรียนพัฒนาเด็กให้เก่งได้เท่าเทียมกันทุกโรงเรียน งงกับผู้ใหญ่ของกระทรวงศึกษาธิการที่รู้แต่ทำเป็นลืมเรื่องนี้ ถ้าว่าเด็กไทยโง่ลงประเทศไทยก็ได้เหรียญทองโอลิมปิกวิชาการมาทุกปี โยนกันไปโยนกันมาว่าความผิดของผู้บริหารบ้างที่ไม่พัฒนาคะแนนโอเน็ต ครูบ้างว่าสอนอย่างไรเด็กไม่ผ่านโอเน็ต เศร้า

เห็นด้วยควรยกเลิกการประเมินแข่งขันเพื่อรับรางวัลเช่นโรงเรียนในฝัน โรงเรียนส่งเสริมสุขภาพ โรงเรียนต้นแบบเศรษฐกิจพอเพียง ห้องสมุดดีเด่น โรงเรียนสิ่งแวดล้อมดีเด่น สิ้นเปลืองงบประมาณโดยเปล่าประโยชน์ ถ้าผู้อำนวยการโรงเรียมีเส้นสายก็จะวิ่งล็อบบี้กรรมการประเมินทั้งที่โรงเรียน
ไม่เคยทำงานแต่เมคงานย้อนหลังเพื่อให้ตนเองชนะเป็บลำดับแรกเพื่อนำผลรางวัลประเมินมาเป็นผลงานเชิงประจักษ์ของตนเองเพื่อทำวิยฐานะเชี่ยวชาญ ผลที่ได้รับไม่เกิดกับครูและนักเรียนเลย

ลองเลิกการประเมิน๕ปีเชื่อว่าการศึกษาไทยดีขึ้นแน่

โรงเรียนมัธยมศึกษาประสบปัญหาในการต้องรับการประเมินจากหน่วยงานต่างๆ อย่างมากมาย เพราะเป็นการเพิ่มภาระให้แก่โรงเรียน กระทบต่อการจัดการเรียนการสอน มีความซ้ำซ้อนกัน สิ้นเปลืองค่าใช้จ่าย ผลที่ได้ไม่คุ้มค่ากับการลงทุน โดยควรยกเลิกการประเมินต่างๆ เช่น การประเมินคุณภาพภายนอก (สมศ) การประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาศึกษา โรงเรียนในฝัน โรงเรียนส่งเสริมสุขภาพ โรงเรียนต้นแบบเศรษฐกิจพอเพียง ห้องสมุดดีเด่น โรงเรียนสิ่งแวดล้อมดีเด่น การประเมินวิทยฐานะ ฯลฯ เพราะโรงเรียนเป็นหน่วยงานที่ดำเนินงานโดยไม่มีผลตอบแทนไม่ต้องการผลกำไร แต่เป็นหน่วยงานที่ให้บริการทางการศึกษา ดังนั้น การแข่งขัน หรือการประเมินจึงเป็นภาระอย่างมากนอกเหนือหน้าที่ของโรงเรียน และสิ่งที่ได้จากการประเมินหรือแข่งขันส่วนมากก็ไม่เป็นผลที่เกิดจากการปฏิบัติจริง ไม่มีความยั่งยืน ผลประโยชน์ไปไม่ถึงนักเรียน ครูต้องมาเตรียมเอกสารรับการประเมิน ทอดทิ้งนักเรียน เพื่อต้องรับการประเมินที่ทุกฝ่าย ทุกหน่วยงานต้องการประเมินโรงเรียน หากยังเป็นเช่นนี้อย่าหวังเลยว่าการศึกษาไทยจะเกิดการพัฒนาและมีคุณภาพขึ้นได้เลย
ควรยกเลิกการประเมินโรงเรียนทุกรายการ โดยให้เป็นหน้าที่ของหน่วยงานต้นสังกัดเป็นผู้กำกับ ดูแล ติดตาม ช่วยเหลือ และให้คำแนะนำ แก่โรงเรียนโดยถือเป็นหน้าที่ ใช้หลักการนิเทศแทนการประเมิน กำหนดรูปแบบการกำกับติดตามเพียงรูปแบบเดียว ยึดเอกสารให้น้อยลง ควรเน้นการกำกับ ติดตาม ช่วยเหลือโรงเรียน โดยตรวจสอบลงไปที่ตัวครูผู้สอน พัฒนาศึกษานิเทศให้เป็นผู้นิเทศก์ กำกับ ติดตาม ให้ความช่วยเหลือ แนะนำ ส่งเสริม ไม่ใช่เป็นผู้มาสั่งงาน เป็นผู้มีอำนาจใหญ่โต จัดประชุมอบรม สัมมนา สั่งให้ครูทำงานส่ง โทษครู โทษโรงเรียน ควรแก้ไขให้เกิดความสมบูรณ์มากขึ้น เช่นในอดีต